Een verhaal van medicijn lang geleden tot het hippe drankje vandaag.
Dit geldt zowel voor de gin als voor de tonic.
In tegenstelling tot wat door velen wordt aangenomen, vindt gin zijn oorsprong in de lage landen.
Het is in Vlaanderen dat we een eerste vermelding terugvinden van het gebruik van de jeneverbes die werd toegevoegd aan wijn. Deze werd dan gekookt en gebruikt als medicijn tegen maagklachten. De eerste vermelding vinden we terug in 1269.
Hier spreken we nog steeds over genever (Nederland) of jenever (België), verwijzend naar het gebruik van de jeneverbes.
Een tijd later, tijdens de zwarte jaren in de middeleeuwen, de jaren dat de pest over Europa woedt, vinden we opnieuw een verwijzing naar het helende drankje op basis van de jeneverbes.
De tachtigjarige oorlog, die zorgt voor de val van Antwerpen ten jare 1585 brengt een vluchtelingenstroom op gang richting Nederland. Zo komt het recept in Nederland terecht.
De streng katholieke Spaanse heersers, met name Albrecht en Isabella vaardigen een totaal alcoholverbod uit over Vlaanderen. De drooglegging die ingaat in 1601 is een feit.
Dankzij de vluchtelingen die naar het protestantse Nederland trekken, wordt het recept van het magische drankje bewaard en naar believen gestookt.
De Engelse en de Hollandse protestantse troepen trekken in 1618 ten strijde tegen de Spanjaarden.
Dit echter niet zonder zich moed in te drinken: een drankje op basis van jeneverbes.
De Engelsen nemen algauw en zonder tegenzin waarschijnlijk, de gewoonte over.
De term DUTCH COURAGE vindt zijn ingang.
Omdat genever (jenever) niet vlot in de mond ligt van een Engelstalige wordt het zeer snel uitgesproken als GINniver, later afgekort tot GIN.
Godsdienst blijft het verdere verhaal van gin bepalen.
Willem III van Oranje (protestant) wordt koning van Engeland, Ierland en Schotland (1688).
Op de geestrijke dranken die uit het katholieke deel van Europa komen, worden torenhoge invoerrechten ingevoerd.
Tegelijkertijd mag iedereen in Willems rijk “protestantse spirits” zijnde onder andere gin beginnen stoken zonder vergunning noch accijnzen.
Een beslissing die Londen op de rand van de afgrond brengt.
Londen is nooit zo dronken geweest.
25% van de bevolking zit in de gin handel .
Er wordt dan ook naar hartenlust gestookt en gedronken.
Jammer genoeg wordt er zeer veel slechte kwaliteit aangeboden. Het minderwaardige goedje wordt soms ook versneden met terpentijn, vitriool en andere ondingen.
Het sterftecijfer is dan ook fenomenaal hoog en overstijgt in ruime mate het geboortecijfer. Dit gedurende een periode van 10 jaar.
Diverse pogingen via verscheidene “gin acts” om het drankgebruik te beperken mislukken.
De achtste keer is de goede keer.
Een nieuwe start voor de gin. Er wordt weer kwaliteit gemaakt en gin wordt een trouwe reisgezel van het Britse leger.
In India heerst malaria en de Britse soldaten dienen hun dagelijkse portie kinine in te nemen. Een kwalijk smakend goedje waarvan de smaak wordt verdoezeld met een behoorlijke portie suiker en citroenwater.
Een illustere geest bij de Brits Oost-Indische Compagnie heeft een briljant idee en voegt gin toe aan het kininedrankje.
Op die manier zouden de soldaten zeker niet vergeten om het drankje in te nemen.
De geboorte van de eerste GIN TONIC is een feit.
De geschiedenis van de gin schrijft zich verder met hoogtes en laagtes.
Vanaf de jaren zestig verdwijnt gin praktisch en wordt het alleen nog genuttigd in de hogere Britse kringen.
Het is het Bacardi concern die eind de jaren tachtig Bombay Sapphire lanceert.
Een start van een nieuwe hype.
Het duurt nog tot de jaren 2000 met een explosie van gingebruik in Spanje in 2010.
Gin Tonic wordt het hipste drankje in Spanje en zorgt zo voor een totale revival wereldwijd.
Op heden zien met regelmaat van de klok nieuwe gins het levenslicht.
Zeker een verkenning waard !
We kunnen verschillende classificaties onderscheiden naargelang de wettelijke bepalingen, het productieproces, de evolutie en de smaken.
Zoals whisky moet ook gin aan een aantal wettelijke reglementeringen voldoen. In Europa dient “gin” minimaal 37,5% alcoholgehalte te hebben en in Amerika 40% alcoholgehalte. Bij beiden dient de smaak van jeneverbes prominent aanwezig te zijn. Hieruit volgt een wettelijke opsplitsing van drie verschillende soorten gin.
We kunnen drie grote processen onderscheiden:
Is de meest traditionele techniek en wordt dan ook soms wel “batch distilled “ genoemd omdat in tegenstelling tot de andere technieken er geen continue distillatie plaatsvindt. De masterdistiller stookt hier dus één batch of één bepaalde hoeveelheid. De botanicals kunnen zowel bovenaan de still worden aangebracht (racking) of onderaan te week worden gelegd (steeping).
Een continue proces dat het stoken een stuk eenvoudiger maakt. Zoals bij de pot still worden de botanicals met het racking of steeping systeem mee gedistilleerd.
De wetenschap staat niet stil en dus de productiemethodes ook niet. Bij deze methode gebruikt men koude in plaats van verhitting. Door de druk te verlagen kan men distilleren bij -5° Celsius. De grote voordelen zijn tijdswinst en smaak.
Zoals eerder vermeld is gin ontstaan uit jenever. Uit dit basisproduct ontstaan volgende soorten gin.
Smaakt zoeter en minder geschikt voor gin tonic.
Droog, duidelijk jeneverbes met soms een vleug citrus. De alom gekende traditionele gin.
Is een London gin met als herkomst de stad Plymouth. In tegenstelling tot de term London gin verwijst Plymouth gin naar de stad. London gin verwijst dan weer puur naar het productieproces en niet naar de stad.
Ook wel bathtub gin genoemd en verwijzende naar de productiemethode die werd toegepast tijdens de Amerikaanse drooglegging. Daar maakte men letterlijk gin in het bad. Alcohol met allerlei smaakjes.
Met de gin gekte komen er ook met hoge frequentie nieuwe gins op de markt. Deze gins zijn het product van stokers die een nieuw palet van smaken aanspreken en de jeneverbes wat op de achtergrond plaatsen, ook wel New Western Gin genoemd.
Ten slotte kunnen we nog een onderscheid maken naar de smaken toe.
Zo hebben we :
Kruidige gins
Florale gins
Citrus gins
Zoete gins
Hier toch nog eventjes een woordje over de trouwe metgezel van de gin, de tonic.
Historisch gezien ontstaat de tonic zoals de gin uit medicinale toepassingen.
Het jaar 1858 was echter een belangrijke datum in de ommekeer van medicijn naar aangenaam drankje.
Niet James maar Erasmus Bond produceert de eerste commerciële tonic in Engeland.
Door de bezetting van Java door Japan tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de natuurlijke kinine zeldzaam. In 1944 zag de synthetische het daglicht. De massaproductie kon van start gaan.
Vandaag kan men een zeer groot scala aan tonics vinden. Bij iedere gin vindt men wel een bijpassende tonic.
Hier kunnen we ze best indelen in
Passen meestal het beste bij kruidige en citrus gins.
Passen dan het best de traditionele gins in het midden van het smaakpalet.
Matchen dan weer goed met florale en de zoetere gins
Mijn Account